Dwuskładnikowy środek adhezyjny na bazie C10H20O5Si
Od 25 lat w zastosowaniu klinicznym (Roulet 1989, Theiss 2009)
- Do podwyższenia chemicznej przyczepności w przypadku mocowania adhezyjnego ceramiki silikatowej, poddanej silikatyzacji ceramiki tlenkowej lub metalowych odbudów z materiałami mocującymi będącymi nośnikiem grup metakrylanowych (kompozyty, kompomery, ormocery)
- Jako środek łączący ceramikę i kompozyt w pracach ceramicznych
ZALETY
- Pełna siła zachodzącej reakcji, ponieważ składniki mieszane są bezpośrednio przed każdym użyciem
- Dłuższa przydatność do użycia po otwarciu butelek
- Optymalna powierzchnia zespolenia pod względem chemicznym przy jednoczesnej dobrej zwilżalności powierzchni
- Unikanie defektów przylegania
SPOSÓB DZIAŁANIA
Odczynniki A i B silanu Hoffmann´s miesza się 1:1 i wskutek tego powstaje silanol. Ceramiki bazujące na silikacie jak np. ceramika leucytowa (IPS Empress) i porcelana fluoropatytowa (IPS-e. max ZirPress) najpierw są trawione przy użyciu kwasu fluorowodorowego, dzięki czemu zostaje odsłonięta mikroretencyjna krystaliczna powierzchnia struktury.
Przy silanizacji powierzchni krzemianu powstaje poprzez reakcję grupy metoksylowej silanolu z grupą tlenku krzemu przy powstaniu wiążących łańcuchów Si-O chemiczne wiązanie pomiędzy silanolem a porcelaną.
Krótkie reszty węglowodorów po stronie silanolu mają reaktywne wiązania, które mogą ulec polimeryzacji z kompozytem mocującym.
| SILAN | |||
|---|---|---|---|
| Numer zam. | Opakowanie | Kolor | Skład |
| 82101 | Komponent A, 5 ml Komponent B, 5 ml |
— | Kwas octowy w roztworze etanolu, 3-metakrylooksypropylo-trimetoksysilan w roztworze etanolu |
Download
[wp-svg-icons icon=”file-3″ wrap=”i”] Informacje o produkcie